درباره وبلاگ این وبسایت در تاریخ 17/3/1387 تاسیس شده است. موضوعات این وبلاگ عبارتند از تاريخ افغانستان.ورزش افغانستان جغرافياي افغانستان.آب وهواي افغانستان.توضیح کامل درباره ی قوم های افغانستان. آثارباستاني افغانستان اقتصاد افغانستان.عكس هاي از افغانستان وديگرمناطق آن دانلود جديدترين آهنگ هاي افغاني وغيره........ موضوعات
.::: وبسایت تخصصي افغانستان:::. موضوعات این وبسایت تاریخ.قرهنگ.جغرافیا.اقوام افغانستان وتمام مسائل مربوط به افغانستان هست. چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:ولایت کنر, :: 16:50 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
ولایت کنرمختصات: ۷۱٫۲شرق ۳۵٫۰شمالی (نقشه)
۹۵٪ جمعیت این ولایت پشتون و ۵٪ باقی مانده نورستانی و تاجیک هستند.[۲] کنر ولایتی کمجمعیت، بسیار کوهستانی و
اسدآباد شهری کوچک در افغانستان و مرکز ولایت کنر است. نام قدیم آن چغانسرای است و بابر از آن به عنوان روستایی در مرز کافرستان نام بردهاست. کسانی که جمالالدین اسدآبادی را افغانی میدانند، او را زادهٔ این روستا میدانند. در دامنه کوههای منطقه ولایت کنر معادن کرومیت وجود دارد که مکان این معدن در فاصله ۲۰۸ کیلومتری شهر کابل و ۴۸ کیلومتری شهر جلالآباد قرار دارد.[۳] اسدآباد، بَرکُنر، خاصکُنر، دانگام، درهپیچ، چپهدره، چوکی، سرکانی، شیگل و شِلتَن، غازیآباد، مَرَوَره، ناری، نَرَنگ، نورگُل، وَتَهپور، مانوگی، گلیگل. در حدود سال نهم هجری، طلا، نقره، مروارید، عنبر، پشم سفید و انواع جواهر و سنگهای گرانبها در ولایات مرزی افغانستان و هندوستان تجارت میشد و در آن زمان، از افغانستان به سرزمین هند، سه راه بازرگانی وجود داشت که یکی از آنها مسیر کابل و کنر به پیشاور و سواحل دریای هند بود. مسیر غرنی (معروف به گذرگاه هند) دره گومل، بینان قدیم پنجاب؛ و مسیر هرات کویته پاکستان (امروزی) درّه بولان سند، دو مسیر دیگر بودند.[۴] میر سید علی همدانی معروف به علی ثانی از عارفان سده هشتم هجری که به سرزمینهای گوناگون ازجمله بلخ، بدخشان، کابل و کشمیر سفر کردهبود سرانجام در «عرض راد» در کنر در سال ۷۸۶ درگذشت و بعد از چندی پیکر او را از کنر به ختلان بردند و در کنر در آنجا که پیکر وی بوده مزار ساختهاند. گفتهاند که زادگاه سید جمال الدین افغان در کنار همان مزار است.[۵] برخی منابع سید جمالالدین اسدآبادی را به سادات کنر منتسب کردهاند. در روزگار سید جمالالدین، کنر دورافتادهترین ولایت شرقی و مرزی افغانستان بوده، زیرا هنوز سرزمین ماورای آن به تصرف حکومت افغانستان درنیامده بود.[۶] از سادات کنر کسی که در جریانهای سیاسی افغانستان دخالت داشته سید بودهاست که سردار در زمان امارت محمد بهوسیلهٔ او مکتوبی به شاهزاده شاپور پسر [۷] در زمان حکومت نورمحمد ترهکی مردم نورستان و کنر در تاریخ ۲۰/۷/۱۹۷۸ قیام و با نیروهای دولتی برخورد کردند.[۸] در سال ۱۹۸۵ میلادی نیروهای شوروی و حکومتی به درههای کنر حمله کردند.[۹] در ۲۰ آوریل ۱۹۹۱ انفجار عظیمی در اسدآباد کنر روی داد که حدود هزار کشته و زخمی بر جای گذاشت.[۱۰] ولایت کنر اولین استانی بود که طالبان پس از تصرف آن برپایی آنچه از سوی آنها «اولین خلافت اسلامی» نام گرفتهبود را در آن اعلام کردند.[۱۱] چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:ولایت کندوز, :: 16:42 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
ولایت کندوزا
مختصات: ۰″ ۰′ ۶۸٫۸°شرقی ۰″ ۰′ ۳۶٫۸°شمالی (نقشه)
ولایت کندز با بیش از ۲۰۰ یا ۲۵۰ هزار نفر جمعیت دارد که تقریباً ۷۰ درصد آنها از دامداری و زراعت عاید معاش میکنند.
مردمعمده جمعیت این ولایت را پشتوها و فارسیزبانان تاجیک تشکیل میدهند.همچنین گروهای قومی دیگر نظیر فارسیزبانان هزاره و ایماق و ترکتباران مانند ازبکها و ترکمنها نیز در این ولایت ساکنند.[۲] تقسیمات اداری
ادامه مطلب ... چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:ولایت کاپیسا, :: 16:40 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
ولایت کاپیساا
مختصات: °۶۹٫۷شرقی °۳۵٫۰شمالی (نقشه)
در این ولایت بتازگی دانشگاهی به نام آغاز بکار کردهاست.
واحدهای اداریاین ولایت دارای واحدهای اداری زیر است:
چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:ولایت فراه, :: 16:38 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
ولایت فراها
مختصات: ۶۳٫۵شرق ۳۲٫۵شمالی (نقشه)
مرکز این استان، شهر فراه است. مردمپشتونها ۸۰٪ مردم این منطقه را شامل میشوند.تاجیکها یا بهتر بگوییم فارسها نیز ۱۴٪ از مردم را شامل میشوند.در حالی که ۵۶-۵۰٪ از مردم زبان مادریشان فارسی است.[۳] بلوچها نیز در جنوب این ولایت ساکن هستند.عدهای از ایماقها و هزارهها نیز در این ولایت ساکنند.[۴] در اواسط قرن نوزدهم بسیاری از پشتونهای طایفه ابدالی به این ولایت از طریق قندهار مهاجرت کردند که در میان اقوام فارسی زبان حل شدند. ولسوالیها
چهار شنبه 30 اسفند 1391برچسب:ولایت فاریاب, :: 16:35 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
ولایت فاریابمختصات: شرقی°۶۵ شمالی°۳۶ (نقشه) برای دیگر کاربردها، فاریاب (ابهامزدایی) را ببینید.
مرکز این ولایت شهر میمنه است.
جمعیتجمعیت این ولایت ۹۰۰,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۹ بوده است [۴] که از این تعداد4۳٪ ازبک و 1۷٪ تاجیک و 5٪ پشتون (35%)(عرب)هستند.[۵] تقسیمات سیاسی
ولسوالی خواجه موسی
لایت غوراز ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: شرقی°۶۵ شمالی°۳۴ (نقشه)
مساحت آن به ۳۸/۸ هزار متر و جمعیت آن نظر به احصایه که بعد از بوجود آمدن اداره موقت در افغانستان صورت گرفت حدود ۸۰۰۰۰۰ هزار نفر بالغ میگردد. غور که در چار چوب اداری هرات قرار داشت، در سال ۱۳۴۲ به عنوان استان جداگانه تشکیل و شهر چغچران به عنوان مرکز آن تعیین گردید. این ولایت دارای ده منطقه اداری به نامهای: چغچران؛ پسابند، تولک، تیوره، ساغر، دولت یار؛ چار سده؛ شهرک و لعل و سرجنگل میباشد. در سال ۱۳۵۷ تعداد مدارس در این ولایت به ۱۴۱ باب میرسید که در شش باب آن دختران آموزش میدیدند. تعداد آموزگاران و کارمندان آموزش و پروش در غور به ۶۸۹ نفر میرسید (شمار تمام آموزگاران و مأمورین دولتی در ولایت غور از ۱۰۷۰ نفر در نمیگذشت) و مدارس، حدود ۲۰۰ نفر آموزگار کمبود داشتند. شمار شاگردان همه مدارس در غور به حدود ۱۶ هزار نفر میرسید و درصد باسوادان این منطقه به رقم پنج بالغ میگردید. در غور معادن سرب، سیماب، نمک و همچنین آهن، زاک، زمج و طلا وجود دارد. عمدهترین مشغولیت مردم را کشاورزی و دامداری تشکیل میدهد. تعداد گوسفندان حدود سه میلیون رأس برآورد میشود و فرآورده گندم بیشتر از ۶۰ درصد نیازهای مردم را رفع نمینماید. زبان مردم ولایت غور فارسی با گویش محلی است. در زمینه گویش فارسی غور تاکنون هیچ پژوهشی انجام نشدهاست. میتوان میان ویژگیهای گفتاری تحصیلکردهگان که زبان کتاب و مدرسه در آنها نفوذ نموده و مردم عادی و محروم از سواد، تا جایی فرق قائل شد، لیکن به طور کلی، لهجه غور فرقهای فاحشی با زبان معیار کشور و گویش کابل دارد. نام غور، تلفظ دیگری از واژه فارسی «گَر» به معنی کوهستان است.
مردممردم این ولایت ۹۷٪ پارسی گویان شامل تاجیکها و هزارهها هستند.ازبکها و گروه کوچکی از پشتونها نیز در این ولایت زندگی میکنند.[۱][۳][۴] تاجیکها با ۶۵٪ گروه عمده قومیتی در این ولایت هستند.[۳][۵] تاریخغور مرکز فرمانروایی غوریان و از زیبایی های آن زمان بوده است. تقسیمات اداری
منابعولایت سرپلا
مختصات: °۶۶٫۳شرقی °۳۵٫۶شمالی (نقشه) برای دیگر کاربردها، سرپل (ابهامزدایی) را ببینید.
جغرافیامجموع مساحت این ولایت در حدود ۱۶۳٬۸۵۶ کیلومتر مربع از مساحت افغانستان را احتوا نمودهاست. این ولایت در دامنه شمال تیر بند ترکستان موقیعت داشته و بین ۳۵ درجه و ۳۰ دقیقه شرقی تا ۳۶ درجه و ۱۳ دقیقه شمالی و ۶۶ درجه و ۳۰ دقیقه جنوبی و ۶۵ درجه و ۲۹ دقیقه شرقی واقع است و ارتفاع ان از سطح دریا در مناطق هموار از ۶۴ متر تا ۱۷۵۰ متر در مناطق کوهستانی میرسد. همچنین ۷۵٪ اراضی خاک ولایت سرپل کوهستانی یا نیمه کوهستانی و صرف ۱۴٪ دیگر آن اراضی هموار میباشد و مطباقی ان یعنی ۱۱٪ باقی مانده ساحات جنگلی، نیمه هموار و... میباشد. تاریخچهسرپل یکی مناطق باستانی شمال هندوکش و یا ترکستان جنوبی میباشد که در تاریخ بنامهای انبار، جوزجانان، گوزگانان، جوزجان، گوزگان و غیره یاد گردیدهاست (جوزجان و جوزجانان معرب کلمات گوزگانان و گوزگان است که اعراب بنابه نداشتن حرف:«گ» در الفای خود، اکثراً گاف را با«جیم» تعویض مینمایند).[۳] میر غلام محمد غبار در صفحهٔ ۲۰۲ اثر معروف خود بنام تعلیقات جغرافیای تاریخی افغانستان ضمن معرفی شبرغان، سرپل را چنین تعریف میکند: «اشپورقان ونریان که شهری میان یهودیه و فاریاب است، بزرگترین شهر جوزجانان یا انبار میباشد، و آل فرغون (فریغون) در همین شهر مقیم باشند، و در زمستان به جزروان اقامت کنند.»[۳] منظور از انبار همین سرپل امروزی است که در دوره زمامداری سلاطین تیموری بعد از اعمار پل تاریخی سرپل در زمان زمامداری میرزا سلطان حسین بایقرا، بنابه ابتکار وزیر دانشمند او امیرالکلام امیر علی شیر نوایی، برفراز دریای سرپل که از یکجا شدن آب دریاهای آقسو و قراسو ایجاد میگردد، به نام سرپل مسما میشود. عبدالحی حبیبی در نخستین صفحهٔ کتاب جغرافیای تاریخی افغانستان چنین مینویسد: «کسانی که تاریخ وطن را خواندهاند، شاید بارها نام جوزجان یا گوزگان را که یکی از مناطق تاریخی است دیده و شنیده باشند. این منطقه به تصریح یاقوت حموی سرزمین پهناوری بوداز بلخ تا مرو رود که از شهرهای مهم آن انبار، فاریاب و کلار بود. المقدسی این ولایت را جزو بلخ شمرده و احمد بن یعقوب معروف به الیعقوبی در سال ۲۷۸ قمری گوزگان را در قسمت شمال مجرای رود شبرغان و شمال دریای میمنه میشمارد. بارتولد مستشرق روسی انبار را سرپل و فاریاب را نزدیک دولت آباد حالیه مینویسد.» عبدالحی حبیبی درصفحهٔ پنجم همان کتاب، در رابطه با آل فریغون و دیگر دودمانهای حکمران در این حدود جغرافیایی مینویسد که: «یکی از این دودمانها حکمرانان آل فریغون یا فریغونیاناند که در جوزجان از حدود (۲۵۰ تا۴۱۰ هجری) فرمانروایی داشتند. این دودمان در عصر سامانیان و غزنویان دارای شهرت تام بودهاند و روابط دوستی و خویشاوندی را با هر دو خانواده سلطنتی حفظ میکردند و شاهان صلح دوست، علم پرور و دانشمند بودند... خود گوزگان بر حوالی سرپل کنونی اطلاق شدی و این دودمان از نسل شاهان قبل از اسلام (گوز گان خدا) مردم رباط فریغون بودند که بقول مقدسی به فاصلهٔ راه یک روزه راه از اندخوی کنونی و کرکی واقع بود...»[۳] یکی از شاعران قرن دوازدهم هجری، سرپل را چنین توصیف مینماید:
ادامه مطلب ... ولایت زابل
مختصات: ۶۷٫۱شرق ۳۲٫۱شمالی (نقشه)
مردمبیشترین مردم این ولایت را پشتونها تشکیل میدهند.اقلیتی از پارسی گویان نیز در این ولایت زندگی میکنند.[۲][پیوند مرده] تقسیمات اداری
لایت دایکندیاز ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: °۶۶٫۲۵شرقی °۳۳٫۷۵شمالی (نقشه)
مرکز این ولایت شهر نیلی است.
جغرافیااین منطقه دارای آب و هوای متنوع، گرم و سرد، ارتفاعات و پستیهای اندک و جلگههای سر سبز و به طور مجموع کوهستانی است. دایکندی، دارای مساحت ۱۸٬۰۸۸ کیلومتر مربع و ۲۸۴۶ قریه و تعداد ۴۱۷٫۳۰۰ نفر نفوس میباشد و دارای ۹ ولسوالی. از لحاظ سیستم اداری و حکومتی این ولایت دارای ۹ واحد اداری است؛ یعنی، دارای ۹ ولسوالی است که مرکزیت ان در منطقه ی بادام خیز "نیلی" قرار دارد. ولسوالیهای آن هر یک: نیلی؛ شهرستان، میرآمور، اشترلی، سنگتخت و بندر، کیتی، کجران، و گیزاب است که البته تا هنوز ادارات دولتی اکثر نقاط ولایت غیر فعال است و به طور نمونه ولسوالی گیزاب فاقد اداره حکومتی است و دایکندی به لحاظ حضور نیروهای طالبان و وابستگان آن هنوز بر آن ولسوالی تسلط ندارد. از لحاظ وضعیت فر هنگیاین ولایت نا انکشاف یافته ترین و محروم ترین منطقه در کشور است. اکثر ولسوالیها، قرات فاقد مکتب، مدرسه و فضای آموزشی است و در دولت محترم فعلی و موسساتی جونDHSA , APEP و غیره هنوز هم صدها دختر و پسر این ولایت از نعمت درس خواندن محروم است. مقاطع تحصیلی متوسطه و لیسه در بعضی جاهای این ولایت موجود است؛ در مرکز ولایت بالاترین مقطع درسی تا صنف ۸ فعال است. البته، بهترین منطقه از لحاظ وجود فضای آموزشی در کل ولایت ولسوالی شهرستان است. ادامه مطلب ... ولایت خوستا
مختصات: °۶۹٫۹شرقی °۳۳٫۴شمالی (نقشه)
مرکز این ولایت شهر خوست است. تقسیمات
ولایت جوزجاناز ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
مختصات: °۶۶٫۰۰شرقی °۳۶٫۷۵شمالی (نقشه) برای دیگر کاربردها، جوزجان (ابهامزدایی) را ببینید.
پیشینه تاریخیدر بیشتر کتابهای جغرافیایی که در جهان اسلام نوشته شده، نامی از آن برده شده یا بخش جداگانهای بدان اختصاص یافته است. ابن واضح یعقوبی که اثر خود را در حدود ۲۷۹ق/۸۹۲م نوشته، مرکز گوزگان را شهر «اَنبار» دانسته و گفته است که والیان در آنجا هستند. او جایگاه پادشاهان جوزجان را شهرهای «کندرم» و «قرزمان» دانسته است (ص ۶۳). مؤلف حدودالعالم حدود آن را چنین بیان میکند: از مشرق به بلخ و تُخارستان تا حدود بامیان، از جنوب به آخر حدود غور و مرز بُست، از مغرب به غَرْجِسْتان و قصبۀ بشین تا حدود مرو و از شمال تا حدود جیحون (ص ۹۵). وی از نواحی و شهرهای زیر نیز در این ولایت نام برده است: ربوشاران، درمشان، تمران، تمازان، ساروان، مانشان، طالقان، جهودان، باریاب (پاریاب)، نریان، کرزوان، کندرم، ابنیر (صص ۹۵-۹۷). طبق نوشتۀ این کتاب، شهر جهودان (یهودیه) پایتخت فرمانروایان آل فریغون بوده است (ص ۹۷)؛ لیکن ابن حوقل که اثر خود را پیش از حدود العالم نوشته، شهر «اَنبار» را بزرگترین شهر این ناحیه دانسته و گفته است که آل فریغون زمستانها در این شهر اقامت میکنند (ص ۱۷۷). مقدسی همانند نویسندۀ حدودالعالم یهودیه را مرکز ولایت گوزگان دانسته، ولی شهرهای آنجا را کم جمعیت یا باجمعیت اندک توصیف کرده است (ص ۴۳۳). وی بجز یهودیه، از شهرهای انبار، برزوزؤ فاریاب، کلان و شورقان نام برده است. مقدسی در جای دیگر کتاب خود ضمن توصیف راههای آنجا، راه یهودیه (پایتخت آل فریغون) تا رباط افریغون را دارای ۴ مرحله دانسته است (ص ۵۰۸). رباط یاد شده ظاهراً از بناهای یکی از فرمانروایان نخستینِ این خاندان بوده است. اصطخری ضمن اینکه از یهودیه به سان مرکز گوزگان یاد کرده، شهر انبار را بزرگترین شهر و اقامتگاه پادشاهان این سرزمین بهشمار آورده است (صص ۲۱۳-۲۱۴). در افغانستان کنونی، در این حدود، ولایتهای جوزجان، سرپل و فاریاب وجود دارد که مرکز ولایت جوزجان شهر شَیُرغان، مرکز ولایت سرپل شهر سرپل که در قدیم انبار نام داشته و مرکز فاریاب شهر میمنه است که در قدیم یهودیه نام داشته است.
ادامه مطلب ...
ولایت تخارا
مختصات: °۶۹٫۸شرقی °۳۶٫۷شمالی (نقشه)
برای دیگر کاربردها، را ببینید.
ولایت تَخار یکی از ۳۴ ولایت (استان) افغانستان است. این ولایت در شمال افغانستان واقع شده و مرکز آن شهر تالقان است.
مردمبیشتر مردم این ولایت را ازبکها و تاجیکها تشکیل میدهند. همچنین اقلیتی از پشتونها و هزارهها نیز در این ولایت ساکن هستند. شایان ذکر است که ولایت تخار یکی از سرسبز ترین ولایت های افغانستان به شمار میرود.بعد از اقدامات طالبان بر علیه اقوام غیرپشتون در این نواحی، تعداد پشتونها مانند سایر ولایات شمالی کاهش یافته است. دریاه هادریای آمو و دریای کوکچه از اولسوالی دشت قلعه این ولایت عبور نمده است. [۲] تقسیمات استانی
منبع
ولایت پکتیکامختصات: °۶۸٫۸شرقی °۳۲٫۵شمالی (نقشه)
پیشینه نامهرودوت مورخ یونانی از مردم باستانی «پکتیس» و «پکتویس» یاد کرده و سرزمین آنها را پکتیکا ذکر کردهاست. بطلمیوس هم نام این مردم را «پکتین» (Pactyan) نوشتهاست. مردماز جمعیت ۳۹۳٬۸۰۰ نفری این ولایت ۹۶٪ را پشتونها تشکیل میدهند.[۲] حدود ۱۵۰۰۰ نفر (۱.۸٪) ازبک و ۵۰۰۰ نفر نیز از سایر اقوام حضور دارند.گمان میرود این اقوام بیشتر هزاره و بلوچ باشند.[۲]همچنین در قرن ۱۹ گروهی تاجیک که به شغل آهن فروشی مشغول بودند نیز در این ولایت حضور داشتند.[۳][۴] تقسیمات استانی[۵]
ولایت پکتیامختصات: °۶۹٫۵شرقی °۳۳٫۶شمالی (نقشه)
ولایت پَکتیا یکی از ۳۴ ولایت (استان) افغانستان است. مرکز این ولایت شهر گردیز است.
پیشینههرودوت مورخ یونانی از مردم باستانی «پکتیس» و «پکتویس» یاد کرده و سرزمین آنها را پکتیکا ذکر کردهاست. بطلمیوس هم نام این مردم را «پکتین» (Pactyan) نوشتهاست. که از جمله والسوالی زرمت یکی از مشهورترین والسوالیهای ان میباشد. که بیشتر افراد ان در سیاست معاصر افغانستان رول ارزنده داشتهاست. افراد با نفوس در والسوالی متذکره در گذشتهها در دو قریه (نیک نام و کلالگو) بودند که از جمله میتوان به خاندان دوست محمد خان اشاره نمود که با شاه سابق روابط خوبی داشت. مردماز جمعیت ۴۱۵٬۰۰۰ نفری این ولایت ۹۱٪ پشتون هستند و ۹٪ باقی مانده را تاجیکها شامل میشوند.[۲] تقسیمات اداری
ولایت پروانمختصات: °۶۹٫۰شرقی °۳۵٫۰شمالی (نقشه)
ولایت پَروان، از ولایتهای افغانستان است. مرکز این ولایت شهر «چاریکار» و مساحت ولایت مساحت ۵٬۹۷۴ کیلومتر مربع با جمعیت ۶۰۰٬۰۰۰ نفر است.
ولسوالی هاشهرستان (ولسوالی)های زیر در ولایت پروان قرار دارند.
مردمپارسی گویان شامل هزارهها و تاجیکها و ایماقها اکثریت مردم این ولایت را تشکیل میدهند که شامل ۷۱٪ مردم میشوند. پشتونها نیز ۲۹٪ مردم منطقه را تشکیل میدهند.[۲][۳] وضعیت جغرافیاییولایت پروان از چهار رودخانه (دریا) آب میگیرد که عبارت اند از: دریای پنجشیر دریای سالنگ دریای غوربند دریای شتل همچنان دریای دیگری به نام دریا «باریک آب» از سمت جنوب غرب وارد وادی پروان میگردد اما این دریا آب موسمی دارد و دایم فعال نمیباشد. آموزش و پرورشاقتصاد
ولایت بغلانا
مختصات: ۰″ ۰′ ۶۸°شرقی ۰″ ۰′ ۳۵°شمالی (نقشه)
اراضی شهر کنونی بغلان از سه بخش زراعتی تشکیل میشود. بغلان نو در ۴ کیلومتری جنوب قرار دارد. شهر جدید مرکز استانداری است و از سال ۱۹۳۷ به حیطه حکومتی شیرخان افزوده شد و مرکز حکومتی از خان آباد به این منطقه منتقل شدهاست. در سمت جنوب بغلان جدید و با فاصله ۸ کیلومتری بغلان صنعتی قرار دارد بازار شهر به دو بخش تقسیم شدهاست، در مرکز و ناحیه غربی غلات و میوه و در بخش شرقی بازار تجاری، خیاطی و چاپخانه مشاهده میشود. منطقه بغلان در قدیم از آن کوشانها بود. بازماندههای یک آتشگاه زرتشتی به نام [۲]
تقسیمات استانیاین ولایت به ۱۵ وُلُسوالی (شهرستان) تقسیم شدهاست پل خمری مرکز آن میباشد که تقریبا ۸۸۳٬۷۹ تن جمعیت دارد. جمعیت کل ولایت بغلان به ۶۹۰٬۷۴۱ تن بالغ میشود ۱۰۹٬۹۵ خانواده در این ولایت وجود دارد و هر خانواده به طور میانگین شش عضو دارد.[۳]
مردم۷۰٪ مردم این ولایت را پارسی گویان شامل تاجیکها و هزارهها تشکیل میدهند.پشتونها ۲۰٪، ازبکها ۹٪ و باقی مانده نیز تارتار هستند..[۴] ٪۸۰ از مردم بغلان در ولسوالیهای روستایی زندگی مینمایند درحالیکه ۲۰ ٪ آن در مناطق شهری به سر میبرند. ٪۵۱ از نفوس بغلان را مردان و ۴۹ ٪ آن را زنان تشکیل میدهد. ولایت بغلان ازدیرباز یکی ازمناطق اصلی سرزمین قطغن میباشد، مگر پیش از این جز خاک تخارستان بود.واژه قطغن یک کلمه ترکی میباشد که دراصل نام یکی ازاقوام اصلی ترک که امروزه اوزبیکها ازآن نمایندگی میکنند، باید یاد اوری کرد که ازبکها در دوران شیبانیها از شمال فرارود بسوی افغانسان هجرت کرده اند . پشتونها درزمان حاکمیت ظاهر به این مناطق درقالب طرح اسکان ناقلین آورده شده اند. تاجیکها یکی از مردم بومی این ولایت و تمام شمال افغانستان می باشند. و حتی پیش از هجوم چنگیز خان بیشتر نفوس فرارود را می ساختند. ولسوالی بورکه که ۹۵٪ باشندگان آن را اوزبکان تشکیل میدهند ازمناطق باستانی به شمار میرود. .[۵] مراکز تحصیلات عالی ولایت بغلان
دانشکده زراعت مؤسسه تحصیلات عالی بغلاناین تعمیر در ساحه پنجاه جریب زمین در سه طبقه به شکل پخته و اساسی به مصرف دو میلیون و دویست هزار دلار آمریکایی از بودجه انکشافی وزارت تحصیلات عالی توسط شرکت ساختمانی حریف اعمار گردیدهاست که دارای سی و دو اتاق درسی، یک سالن کنفرانس، کتابخانه، آزمایشگاه، اتاق نمایشگاه مواد زراعتی، اتاق اداری همراه با یک محراب مسجد میباشد.[۶] نمایندگان ولایت بغلان در ولسی جرگه
ولایت بدخشان (افغانستان)مختصات: ۰″ ۰′ ۷۱°شرقی ۰″ ۰′ ۳۸°شمالی (نقشه) برای دیگر کاربردها، بدخشان (ابهامزدایی) را ببینید.
ولایت (استان) بَدَخشان یکی از ولایتها(استانها)ی کشور افغانستان است. بدخشان در شعرهای شاعران به کیفیت لعل خویش معروف بودهاست. بدخشان در شمال شرقی افغانستان واقع است. این استان در سال ۱۸۹۶ میان دو امپراتوری بزرگ (روسیه تزاری و بریتانیا) به دو بخش تقسیم گردید. یک بخش این استان تحت نام بدخشان روسیه و بعداً منطقه خودگردان کوهستانی بدخشان شوروی با مرکزیت شهر خاروغ به روسیه تعلق گرفت، و بخش دوم با مرکزیت شهر فیضآباد به امارت افغانستان پیوست. روسیه و انگلیس آمودریا (جیحون) را به عنوان مرز طبیعی پذیرفته و توسط ستونهای مرزی نشانهگذاری شد. در سال ۱۹۱۷ بعد از پیروزی انقلاب بلشویکی در روسیه بدخشان روسیه به شوروی در تشکیل جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان تعلق گرفت.
فرهنگ و نژادمساحت بدخشان افغانستان ۴۴٬۰۵۹ کیلومتر مربع بوده و جمیعت آن بالغ بر ۸۷۴٬۰۰۰ نفر است، اکثریت باشندگان این استان را تاجیکان تشکیل داده و به زبان فارسی حرف میزنند.[۲] در بدخشان زبانهای دیگری به نام زبانهای پامیری (از خانواده زبانهای ایرانی شرقی) هنوز زنده هستند، و مردم به آنها تکلم مینمایند.همچنین گروهی نیز به زبان قرقیزی صحبت میکنند.همچنین گروهی از پشتونها و ازبکهای کوچ نشین و نیمه کوچ نشین نیز که از بعد از طی سافتهای طولانی به اینجا مهاجرت کردهاند نیز در این ولایت ساکن هستند.عده کمی از مسلمانان روسی نیز بعد از جنگ شوروی و افغانستان در دهه ۸۰ میلادی نیز در این ولایت ساکن شدهاند.[۳] دین اکثریت مردم مسلمان سنی است بجز عدهای از پامیری زبانان که پیرو شیعه اسماعیلی هستند. ادامه مطلب ...
ولایت بادغیسا
مختصات: ۰″ ۴۵′ ۶۳°شرقی ۰″ ۰′ ۳۵°شمالی (نقشه)
ولایت (استان) بادغیس از ولایتهای شمال غربی کشور افغانستان به مرکزیت قلعه نو است. بادغیس از طرف غرب به ولایت هرات، از شرق به ولایت فاریاب، از شمال به کشور ترکمنستان و از جنوب با ولایت غور همسرحد میباشد. این ولایت ۲۳٫۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و دارای شش ولسوالی است.
پیشینه نامبادغیس نامی است کهن و در یشتها از آن با عنوان «وائیتی گئس»، نام دوازدهمین کوهی که در زمین پدیدار گشته، یاد شدهاست. این واژهٔ اوستایی در بندهش بهصورت «وادگِس» یا «وادغِس» آمدهاست. بادغیس کوهیاست در مرزهای بادغیسان و آنجا ناحیهای است پر دار و درخت. یاقوت بادغیس را محل وزش بادهای بسیار معنا کردهاست و اصل آن را بادخیز میداند؛ ولی این وجه اشتقاق اساسی ندارد و معنی آن معلوم نیست، اما جزء آخر آن که «گئس» باشد، در اوستا به معنی «گیس» است. تاریخچهبادغیس در زمان ساسانیان در قلمرو آن دولت بودهاست و پس از آنکه به روزگار خسرو اول انوشیروان سرتاسر ایران به چهار بخش تقسیم شد، بادغیس نیز جزو مناطق چهاردهگانهٔ خراسان درآمد و حکمران آن یکی از چهار مرزبان خراسان، و ملقب به برازان بود. همچنین بادغیس یکی از نواحی اسقفنشین ایران در زمان ساسانیان به شمار میرفت. این ناحیه به سبب واقع شدن در مرزهای شمال شرقی امپراتوری ساسانیان، در معرض تهاجم ترکان و هپتالیان قرار داشت. بادغیس جز قلمرو هپتالیان محسوب میگردید که در مقابل پیشروی سپاه اسلام به سرکردگی ایستادگی زیادی کردند. به گفتهٔ مولف گمنام بادغیس سیصد قریه داشتهاست. مهمترین و پر نفوذترین شهر آن دهستان و مرکز حکومت بادغیس در قرار داشتهاست. تا زمان تقسیم بندی اداری، سیاسی افغانستان درسال ۱۹۶۲ بادغیس جزء قلمرو هرات بود. ارتباط مزبور ریشهای دراز در زمانهای قدیم دارد. در بازارهای بادغیس بازرگانان و هراتی بودن خود را بطور کامل حفظ کردند. بادغیس زادگاه حنظله بادغیسی، نخستین شاعر پارسیزبان پس از اسلام میباشد. جمعیتبادغیس ولایتی است که از راه ارتباطی کافی کم بهرهاست و آب کافی ندارد. به همین خاطر کمترین جمعیت (جمعیت نسبی) را در افغانستان دارد و درجه رشد و توسعه این ولایت در پائینترین سطح است. بر پایه برخی منابع تاجیکها ۵۶٪ از جمعیت را تشکیل میدهند و ۴۰٪ پشتونها ، ۴٪ ازبکها، ترکمنها و بلوچها و سایر اقلیتها هستند.[۱] بر پایه AIMS و NPS جمیعت بادغیس ۶۲٪ تاجیک ، ۲۸٪ پشتون ، ۵٪ ازبک ، ۳٪ ترکمن و ۲٪ بلوچ است.[۲] ادامه مطلب ...
ولایت اروزگانا
مختصات: °۶۶٫۰شرقی °۳۲٫۸شمالی (نقشه)
ارزگان ساحه وسیعی را در شمال شرق قندهار تشکیل میدهد.اکثریت جمعیت این ولایت را پشتونها تشکیل میدهند.هزارهها نیز در جوار ولایت دایکندی حضور دارند. گذشتهٔ تاریخی ارزگانصاحب طبقات ناصری ارزگان را از شهرهای قدیم غور میداند. سنگ نبشههای متعددی در آن موجود است که بیانگر کیش مهر پرستی در سدهٔ پنجم در آن وادی بودهاست و به نظر میآید که نامگذاری آن هم مبتنی بر همین آیین بودهاست. تقسیمات اداریـ ولسوالی نیش
ادامه مطلب ... 28 اسفند 1388برچسب:, :: 9:53 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
همه چيز درباره ي ولایت کابل
ولایت (استان) کابُل یکی از استانهای کشور افغانستان است. مرکز آن شهر کابل است و کابل، پایتخت کشور افغانستان است. مردم آن غالباً فارسی زبان تاجیک، و مسلمان سنی هستند. تعدادی از اهل تشیع و هندو و سیکها نیز در این استان بویژه در مرکز آن اقامت دارند. ولایت کابل با ولایات لوگر، وردک، پروان و ننگرهار هممرز است. تقسیماتولایت کابل دارای ۴٬۵۵۸ کیلومتر مربع اراضی است و دارای هشت ولسوالی (شهرستان) و سه علاقهداری (بخش) است که قرار ذیل است:
و علاقهداریها به قرار ذیلاند:
منبع:ویکیپدیا همه چيز درباره ي ولایت قندهارقَندَهار یا کندهار یکی از (ولایت)های افغانستان است که در جنوب شرق این کشور موقعیت دارد و اکثر باشندههای این ولایت پشتون هستند. مرکز این استان شهر قندهار است. جمعیت این استان نزدیک به ۸۹۰ هزار نفر است که ۳۰۰ هزار نفر از ایشان در شهر قندهار زندگی میکنند. بیشینه مردم استان قندهار پشتوزبان هستند. بقيه ي مطلب در ادامه....... ادامه مطلب ... همه چيز درباره ي ولایت سمنگانسَمَنگان یکی از ۳۴ ولایت (استان) افغانستان است. مرکز این استان شهر آیبک است.
تاریخچهشهر قدیمی سمنگان در جنوب شرقی خلم، در ولایت مزار شریف و در طول تاریخ بر سر یکی از راههای مهم بلخ بوده است. در شاهنامه فردوسی چنین آمده است که رستم زال با تهمینه دختر شاه سمنگان ازدواج کرد. به روایت شاهنامه این شهر در مرز ایران و توران قرار داشته است. سمنگان يكي از ولايات كهن و باستاني كشور عزيز ما أفغانستان بوده مركز آن شهر شاداب وسر سبز ايبك ميباشد . كه ارتفاع آن از سطح بحر بيش از هزار متر است . اين منطقه خيلي ها حاصلخيز بوده ، حبوبات و ميوه هاي فراوان دارد . آب و هواي ايبك شهرت زياد داشته چنانچه گفته اند : آب ايبك ، نان ايبك ، خواب ايبك . سمنگان در امتداد شاهراه كابل - حيرتان بين بغلان وبلخ در يك منطقه مهم كشور عزيز ماافغانستان واقع شده كه در اثر كشف شواهد و آثار تاريخي اهميت خاصي پيدا كرده است چناچه در پايه حفريات و تحقيقات دكتر كارنتون مورخ و باستان شناس امريكاي در غار قره كمر كه در كوه هاي مجاور ايبك واقع شده ، در حوالي 30-50 هزار سال قبل از ميلاد شيكاري هاي همين منطقه سپري مينموده اند و به حيث يكي از كانون هاي زندگاني مردمان عصر حجر در افغانستان شناخته شده و آثاري از قبيل سنگهاي چقماقي، استخوان حيوانات و خاكستر ذغال بدست آمده است و كشف آتشگاه سرخ كوتل و آثار بدست آمده از آن مجاورت شرقي سمنگان ، روشني جديدي به سمنگان عصر كوشاني ها در قرن اوليه مسيحي به تمام اين مناطق مي اندازد . رباتك منطقه ديگري از سمنگان كه در عصر كوشاني ها آباده بوده ، آثار مسكوكات بدست آمده از رباتك شاهد اين مدعاست همين قسم در داخل دره معروف به زندان سموج هاي مشاهده ميشود كه نشان دهنده آباداني زياد بوده است . بقيه ي مطلب در ادامه....... ادامه مطلب ... 22 اسفند 1388برچسب:, :: 8:10 :: نويسنده : مصطفی سعیدی
همه چيز درباره ي ولایت پنجشیر
|
|
۱. ولسوالی ورس که در کتابهای ثبت احوال یا شناسنامه ملی بنام (ورث)نیز ثبت شدهاست. این ولسولی در جنوبی ترین نقطه ولایت قرار دارد و با ولسولیهای (ناهور) از ولایت غزنی. ولوسوالی (حصه دوم بهسود) از ولایت میدان وردک.و لسوالی(شهرستان) از ولایت دایکندی هم مرز میباشدو در حدود ۱8۰۰۰۰ هزار نفر جمعیت دارد ومطابق احصائیه بکی از موسسات بین المللی یکی از عقب مانده ترین ولسوالیهای افغانستان میباشد. در سالهای بعد از حکومت طالبان و حضور قوای بین المللی در افغانستان کم ترین توجه شاید به این ولسوالی شده باشد. مرکز ولسوالی در یکی از درههابنام الشیخجی واقع است.
بقيه ي مطلب در ادامه.......
همه چيز درباره ولایت غزنی
ولایت غَزنی یکی از ۳۴ ولایت افغانستان است. مرکز این ولایت شهر غزنی است و در شرق این کشور قرار دارد.
غزنین ولایتی مشهور در زابلستان و پایتخت غزنویان بودکه در جنوب غرب پایتخت بین شاهراه عمومی کابل قندهار در حدود ۱۴۵ کیلومتری کابل پایتخت قرار دارد.
تاریخچه شهر هرات افغانستان
هرات قبل از کشف اقیانوس هند در گذرگاه جاده ابریشم قرار داشت و نقش بزرگ را در تجارت ميان شبه قاره هند، شرق میانه، آسیای مرکزی و اروپا بازی میکرد. هرات از لحاظ موقعيت جغرافيايی در طول تاريخ بستر مناسب تلاقی مدنيتهای شرق و غرب نيز به شمار میرفت. ازينرو هرات يکی از گهوارههای تمدنی تاريخ پر بار خراسان شناخته میشود. تاريخ سياسی هرات پر از فراز و نشيب است. چنانچه هرات همواره ميدان لشکر کشیها جنگهای اشغالگرانه، ويرانگرانه و گذرگاه جهانگشايان نيز بوده است. روی تصادفی نيست که تاريخ هرات مشحون از مبارزات آزادی خواهانه و استعمار شکن بودهاست.
در دورههای ماد و هخامنشیان٬ هریوا سرزمینی در اطراف رودخانهٔ هریرود بوده و یکی از ساتراپیهای هخامنشیان بشمار میرفت. در سنگنبشته بیستون داریوش بزرگ٬ هَریوا (Haraiva) در فهرست ساتراپیهای هخامنشیان آمده است.
بقيه ي مطلب درادامه.........
تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان .::وبلاگ تخصصی افغانستان::. و آدرس afghanistan.mahtarin.com لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته. در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد .